Nasz patron
Konkurs poetycki
Konkurs dla klas V-VIII na wiersz upamiętniający bohaterskie czyny Orląt Lwowskich w latach 1919 i 1920
Zasady:
1. Utwór napisany samodzielnie i wcześniej niepublikowany.
2. Wiersz rymowany lub biały; regularny lub wolny;
3. Każdy uczestnik może przesłać maksymalnie 2 utwory dowolnej długości.
4. Teksty napisane ręcznie lub na komputerze (i wydrukowane) należy zostawić w bibliotece szkolnej u Pani Zuzanny Fengler do 30.11.2023r.
5. Ogłoszenie wyników konkursu w grudniu. Wyniki konkursów
14 czerwca 2024r.
odbędzie się uroczystość
nadania naszej Szkole
imienia Orląt Lwowskich
i przekazanie sztandaru.
Rozpoczęliśmy przygotowania do tego wydarzenia.
Heroiczny czyn Orląt Lwowskich
Odrodzone państwo polskie po I wojnie światowej natknęło się na trudny problem granic. Lwów od XIV stulecia należał do Rzeczypospolitej, na początku XX wieku przeważała w nim ludność polska (ok. 60%), pozostała część stanowili Żydzi (ok. 30%) i Ukraińcy (10%). W czasie zaborów Lwów był pod panowaniem Austrii. W 1918 roku, gdy upadła tam władza austriacka, Ukraińcy podjęli próbę opanowania terenu od Sanu po Zbrucz, w tym Lwowa. Ponieważ nie było jeszcze polskiej armii, do obrony stanęli mieszkańcy: robotnicy, urzędnicy, studenci, uczniowie. O niepodległość miasta walczyło w sumie 6022 osoby, spośród których 1421 nie przekroczyło 17 roku życia (najmłodszy obrońca miał zaledwie 9 lat, siedmiu po 10). To właśnie tych kilkunastoletnich mieszkańców Lwowa określa się mianem ORLĄT LWOWSKICH. Dwukrotnie stawali do walki – najpierw 1 listopada 1918 roku, aż do 20 listopada, kiedy armia dowodzona przez Michała Karasiewicza–Tokarzewskiego licząca 1300 żołnierzy przybyła Polakom z pomocą i po zaciekłych, krwawych walkach w nocy z 21 na 22 Ukraińcy opuścili miasto. Ponownie – w roku 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej, kiedy to 330 ochotniczo walczących Orląt Lwowskich zatrzymało pod Zadwórzem wrogą armię.
Postacie: Jurka Bitschana (14 lat), Tadzia Jabłońskiego (14 lat), Antosia Petrykiewicza (13 lat) odznaczonego pośmiertnie przez Józefa Piłsudskiego Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Helenki i Janka Grabskich – stały się symbolami wszystkich Orląt. Dzieci wyrastały w domach, w których kultywowano tradycje patriotyczne, marzono o wolnej Polsce. Oczywiście rodzice nie namawiali do walki, często dzieci robiły to wbrew ich woli, ale widać miłość do ojczyzny była wtedy najsilniejszym bodźcem do działania.
Większość poległych obrońców Lwowa pochowano w wydzielonej części Cmentarza Łyczakowskiego, bohaterowie bitwy pod Zadwórzem spoczywają na specjalnym cmentarzu obok dworca w Zadwórzu, gdzie toczyły się najcięższe boje. Kwatera Orląt jest także na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
W odrodzonej Polsce czyn lwowskich Orląt stał się sławny, wszedł do podręczników szkolnych, pisali o nim poeci (H. Zbierzchowski, E. Słoński, A. Oppman), artyści malowali obrazy (J. Mogiła Stankiewiczówna , W. Kossak).
W czasach PRL-u pamięć o Orlętach zanikała, obiekty pamięci bezczeszczono.
Po zmianie ustroju odrodziła się legenda i z roku na rok powstaje w Polsce coraz więcej miejsc upamiętniających bohaterski czyn dzieci ze Lwowa.
Zuzanna Fengler
